Salak anjing berlainan daripada salak serigala. Salak serigala terdiri hanya 2.3% daripada seluruh penyuaraan serigala[1] dan digambarkan sebagai keterjadian “jarang”.[2] Menurut Schassburger, serigala menyalakn hanya untuk amaran, pertahanan, dan bantahan. Sebaliknya, anjing menyalak dalam keragaman luas keadaan sosial, dengan komunikasi akustik pada anjing digambarkan sebagai hipertrofik.[3] Sebagai tambahan, sementara salak serigala berkecenderungan berkeadaan pendek dan singkat, anjing dewasa menyalak dalam bait panjang dan berentak. Anjing diketahui menyalakan selama berjam-jam di hujung.[4]

Sementara sebab tersendiri untuk perbezaan tidak diketahui, satu hipotesis kuat ialah komunikasi suara anjing berkembang kerana pembelajinakannya.[4] Seperti terbukti oleh uji kaji rubah ladang, proses pembelajinakan mengubah baka dengan banyak cara daripada hanya kejinakan.[5] Baka yang dibelajinakkan menujukkan perbezaan fizikal luas daripada padanan serigalanya, dengan ketara evolusi yang mencadangkan neoteni, atau pengekalan ciri juvenil pada dewasa.[6] Anjing dewasa mempunyai, contohnya kepala besar, telinga terkelepai, dan muncung memendek – semua ciri yang dilihat pada anak serigala.[7] Tingkah laku anjing dewasa juga menunjukkan ciri seperti anak anjing: anjing merupakan peserah, melolong, dan kerap menyalak. Uji kaji menjelaskan cara pemilihan salah ciri (dalam kes ini, kejinakan) boleh mewujudkan kesan mendalam, kedua-dua fizikal dan tingkah laku.

Kekerapan salak pada anjing berkaitan dengan serigala boleh juga merupakan hasil persekitaran sosial sangat berlainan anjing. Anjing hidup dalam julat yang sangat dekat dan hampir dengan manusia, dalam banyak masyarakat disimpan hanya sebagai haiwan teman. Dari umur sangat muda, manusia cenderung merupakan hubungan sosial utama anjing. Persekitaran kurungan ini mempersembahkan rangsangan sangat berlainan daripada yang dijumpai oleh serigala di alam liar. Sementara serigala mempunyai wilayah luas, anjing tidak. Sempadan wilayah anjing terkurung akan kerap dilawati oleh penceroboh, lalu mencetuskan tindak balas salak sebagai amaran. Tambahan pula, anjing padat menduduki kawasan bandar, membolehkan lebih peluang untuk bertemu dengan anjing baharu dan bersosial. Contohnya, anjing yang ditempatkan di dalam kenel mungkin mempunyai salak meningkat kerana keinginan untuk memudahkan tingkah laku sosial. Hubungan rapat anjing dengan manusia juga membuat anjing bergantung pada manusia, juga kerana keperluan asasi. Salak ialah satu cara untuk menarik perhatian, dan tingkah laku diteruskan dengan tindak balas postiif ditunjukkan oleh pemilik (contohnya, sekiranya anjing menyalak untuk mendapatkan makanan dan pemilik memberinya makanan, anjing itu disesuaikan untuk meneruskan tingkah laku tersebut.)[8]